کد مطلب:34413 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:23

گنجینه پرسمان » اعتقادات

اين ايراد كه تناسبي ميان جرم و جزا در قيامت وجود ندارد، بر چه اصلي استوار است؟

اصلي كه پايه و مبناي اين ايراد است اين است كه در وضع قوانين جزائي بايد بين جرم و جريمه تناسب رعايت شود؛ مثلاً اگر كسي بر سر رهگذري كه از خيابان ميگذرد زباله بريزد، عدالت ايجاب ميكند كه براي او كيفري در نظر گرفته شود. شكي نيست كه كيفر اينچنين جرمي نميتواند خيلي سنگين از قبيل اعدام يا حبس ابد بوده باشد. بنابر اصل تناسب ميان جرم و مجازات براي چنين جرمي حداكثر يك هفته زندان كافي است و اگر اين مجرم را به خاطر اين جرم كوچك محاكمة صحرائي و تير باران كنند، بر خلاف عدالت خواهدبود. كيفر دادن بر جرمها لازمة عدل است ولي اگر تناسب بين جرم و كيفر رعايت نگردد، خود كيفر دادن، نوعي بيعدالتي خواهدبود.
گناهاني از قبيل غيبت، دروغ، زنا، قتل نفس، جرمند و كيفر ميطلبند ولي آيا كيفرهايي كه در آخرت براي آنها تعيين شده است بيرون از اندازه نيست؟ قرآن كيفر قتل نفس را جاويدان ماندن در جهنم معين فرموده است. دربارة غيبت روايت شده است كه خورش سگهاي جهنم است؛ و به همين طريق براي ساير گناهان، عقوبتها و مجازاتهاي سخت و غير قابل تحملي ذكر شده است؛ عقوبتهايي كه از لحاظ كيفيت، فوقالعاده شديد است و از لحاظ مدت، بسيار طولاني. ايراد اين است كه اين بيتناسبي چگونه با عدل الهي سازگار است؟

---

مجموعه آثار شهيد مطهري ج1 – عدل الهي
شهيد مطهري